ZIEKENHUISBEZOEK

De Hoofdingang van het Ziekenhuis....

Tijdens de Kerkenraadsvergadering van 26 januari komt het terspake. Theiresia heeft een ernstig auto-ongeluk gehad op Curacao. Daar heeft zij weken in het ziekenhuis gelegen. Het schijnt dat ze intussen nu hier op het eiland in het ziekenhuis ligt. Wil domi wel bij haar op bezoek gaan...? Natuurlijk wil domi dat wel, als hij maar weet waar ze ligt en of ze dat zelf wel wil. Ja,dat wil zij wel.  Nou, dan ga ik daar toch een dezer dagen naar toe..? Nou ja, wil domi ook dat er een ouderling met hem mee gaat..? Maar domi wil dat niet. Domme domi...  

Hij heeft de discussie in de Wijkkerkenraad Oost van Noordwijk kennelijk nog vers in het geheugen. Sommige kerkenraadsleden vonden dat de  ouderling bij een doopgesprek moest zijn en domi vond van niet.. En daarom reageert hij ook nu met : Nou, ik kan dat heel goed alleen, hoor. Het is echt niet nodig dat er iemand mee gaat...

De intussen in deze kolommen al vaker beschreven Bonairiaanse beleefdheid maakt dat Maria, de wijze vrouw die dat voorstel deed,  nu verder met een minzame glimlach zwijgt. Ze zal gedacht hebben: Dan moet je het verder zelf maar weten....

Domi gaat de volgende dag naar het ziekenhuis. Als je dit ziekenhuis betreedt bekruipt je opnieuw het gevoel dat je in een film  meespeelt. Ik kende het ziekenhuis overigens al. Noelle is er geboren. Heel veel gebeurt hier in de openlucht. Lange rijen stoelen gewoon onder de palmbomen, voor mensen die op hun beurt moeten wachten bij de Poli. Dit zijn de beelden die ik in mijn fantasie zag, toen ik vroeger op de lagere school op maandagmorgen geld meenam voor het Zendingsbusje.

Na twee keer vragen vindt domi kamer 34.Daar ligt ze, Theiresia. Ze schrikt een beetje. Hallo, ik  ben domi Roolvink van de Protestantse Gemeente, is het goed dat ik je even bezoek?  Spreek je Nederlands? Ze knikt. Ze heeft pijn. Ik laat haar het verhaal van het ongeluk vertellen. Ineens ontdek ik in een hoek van de kamer een jongen. Haar vriend. Gelukkig, denk ik later...

Na en kwartiertje wil ik wegggaan, juist omdat zij met die pijn waarschijnlijk rust wil hebben. Ik vraag: kan ik nog wat voor je doen?  Eerst aarzelt ze en kijkt me wat vragend aan. Dan steekt ze mij haar handen toe. Ik begrijp het gebaar. Ze wil dat ik met haar bid. Ik pak haar handen, zeg spontaan wat er in me opkomt en adresseer het aan de Eeuwige...

Als ik amen heb gezegd, knikt  haar vriend mij stralend toe en Theiresia zegt: dank u wel. Ik: heel veel sterkte. Als het goed is kom ik wel weer eens langs.Zij knikt welwillend. Ze heeft vast niet gedacht: wat een lompe makamba. Het was goed zo. Dat voel je...

Maar later hoorde ik van Roeland dat het eigenlijk not done is dat een vreemde man alleen bij een vrouw in bed op bezoek gaat. Ook domi niet... Gelukkig dat haar vriend er was. En nu begrijp ik wat Maria op de Kerkenraad bedoelde...  

De centrale toegang binnen....

De centrale hal....

EEN PRACHTIGE ZATERDAG AAN ZEE....


Zaterdag. Schitterend weer. Het werk is gedaan. 
Wat wil je nog meer?


Een heerlijk verblijf aan het  strand van Sorobon. 

Zo is het uitzicht op Noelle...

...en zo is het uitzicht op zee...

....het overtreft elke verwachting....

En dan op weg naar het terras. 

Een paar maanden geleden zat Beatrix hier te lunchen.

 



























      

Vervolgens  dit.....

Morgen is het Avondmaal. De mensen moeten dan zelf naar voren lopen om Brood en Wijn te halen. Iets nieuws voor de Bonairianen. Dus de logistieke omstandigheden moeten zo gunstig mogelijk worden aangepast.

Het is toch al een spannende zondag. Een soort D-day voor de Protestantse Gemeente van Bonaire. Want tijdens de Gemeentevergadering die op de Viering volgt moet duidelijk worden wat de koers zal worden voor de komende jaren. Later daarover meer... 

En dan tenslotte....

Janke at Sunset Boulevard

NOG EEN KORTE FOTO IMPRESSIE VAN DEZE DAG

Gisteravond weer een Kerkenraadsvergadering meegemaakt, waarbij ik zo af en toe het gevoel heb dat ik in een film meespeel. Die  vergadering was ter voorbereiding van de Gemeentevergadering van komende zondag. 

De inzet daarvan is niet onbelangrijk:  Hoe moet / hoe kan het nu verder met de Protestantse Kerk van Bonaire...? Volgende week zal ik hierover terugblikkend een column schrijven. 

Nu de voorbereidingen voor a.s. zondag klaar zijn, heb ik nog tijd om wat te prutsen met een oud kapot toestelletje en wat kabels naar de PC van de kerk. En dat leidt toch nog wel tot iets.Vanaf het volgende weekend hopen wij weer over een goede camera te beschikken.    

Als Janke en ik tussen de middag ergens gaan lunchen dan is dat vaak bij Kontiki, dat ligt bij Sorobon aan de Zuid-Oost kust van het eiland. 
Een waar paradijs voor windsurfers met een prachtig zandstrand. (Overigens, een van de weinige zandstranden hier).

Het is alsof ze ons naambordje in de Pieter Woutersstraat hier hebben nageaapt... 

   

Het uitzicht vanaf het terras

Vanavond hebben we gegeten bij Roeland, Marloes, Minke en Noelle. 
Er was kraamvisite. Minke vermaakte zich zeer met Thalia (12 jaar...)  

BON DIA! 


EEN MEDEDELING

Uit sommige reacties per e-mail is bij ons het vermoeden gewekt dat lezers van deze BLOG en ook de vaste Volgers wellicht zo af en toe op de BLOG een reactie geven of ons een bericht sturen.

Echter.... wij kunnen die berichten niet ontvangen. Vanaf begin januari hebben wij geen enkele eventuele reactie kunnen lezen en hebben daar dus ook niet op gereageerd.... 

Als je ons wilt bereiken kan dat per e-mail b.roolvink@gmail.com en/of janke.bekius@gmail.com.

EN DAN DIT... 

Het gaat met ons weer beter. We zijn de klap wel te boven...! We raken weer een beetje in de spullen. Tussen de oren is het rustiger... Gisteravond is Janke  heel gerust de hele avond alleen thuis geweest. Volgende week komen Kees en Tjitske Kuiken uit Overveen (een oude studievriend van mij...) een weekend naar hier en zij hebben voor ons in Nederland een camera met toebehoren gekocht. (Hier niet te krijgen). Na een aantal dagen met veel regen is het weer ook weer ronduit schitterend...

EN VERDER... 

Wij hebben er Down Under een Graduated bij....!Mare heeft haar Zwemdiploma gehaald...! Dat is  de eerste van wat vast een enorme stapel

'prestatiedocumenten ´ gaat worden...

Ayo,  i te despues,

Janke & Broer.

BEPERKTE UP DATE

PLAYA

Gisteren hebben wij twee speakers gekocht en een webcam. Wij kunnen nu in elk geval met de PC van de kerk weer Skypen. Maar verder zijn we nog niet, afgezien van kleding. En omdat wij nog niet over de benodigde nieuwe apparatuur beschikken - en dat kan nog wel een tijdje duren ook - heb ik maar even een in de winkel verkrijgbare foto van de kuststrook in Playa genomen. 

PLAYA - zo wordt het centrum van Kralendijk genoemd. Dat centrum is maar klein en wordt omgeven door een groot aantal dorpen (soort van suburbs), zoals Tera Cora, Belnem, Nikiboto, Salina, Antriol, Sabana, Hato, Republik  en vele anderen. Samen vormen zij de 'agglomeratie' Kralendijk.  

Links onder de foto ligt Flamingo Airport - het modernst uitgeruste vliegveld in Caribisch Nederland. Meteen links bij het bijschrift ligt de terminal voor de Cruiseschepen. En bovenaan in het midden zo ongeveer, daar wonen wij, in Playa-Pabou. De Protestantse Kerk ligt zo ongeveer links van het midden (de mooiste plek voor een kerk...) onder de foto. 

Afgezien van dit  'verstedelijkte' gebied is er dan nog een buitendorp op een halfuur rijden: Rincon. Dat is echt authentiek autochtoon.

Zodra wij weer  de middelen hebben zal ik een aantal fraaiere foto's tonen.  

EN HOE GAAT HET INTUSSEN MET ONS ZELF...?

Nou, matig eigenlijk. Het heeft wel wat met ons gedaan. Wij betalen de prijs voor de druk en drukte van het begin. En de geweldadige inbraak - iedereen zegt:  'gelukkig dat jullie zelf niet thuis waren' -   heeft onze persoonlijke integriteit toch meer geraakt dan wij aanvankelijk hadden gehoopt.Momenteel moeten wij het echt weer leuk gaan vinden.En dat komt niet zozeer vanwege het feit dat we veel kwijt zijn, dat is vooral heel erg lastig. Zo ontdekte ik gisteren ineens - na drie dagen - dat de SIM-kaart van het mobieltje dat ik in Nederland gebruik in de kluis lag.... Hebben ze drie dagen lekker voor niks kunnen bellen. Meteen Telfort ingelicht en alles geblokkeerd. Mobiel bellen kan ik dus ook niet meer. (Nog wel op het eiland met een mobieltje van de kerk). Moet het proces-verbaal waarschijnlijk weer aangepast. Weer naar het Politiebureau. Het kost zo'n tijd allemaal....! Maar wat ons het meeste nekt is het feit dat het gebeurd is. Er is hier gerotzooid in wat voor ons privé en intiem is...

Als er van ons iets gepikt was of wij waren eens iets verloren of zo, dan zei Janke tot vorige week altijd: 'Ik hoop dat ze er een hoop plezier van hebben...'  En dat meende ze dan oprecht. Als je Janke kent dan kun je je dat van haar wel voorstellen, vermoed ik. Zoiets is nou echt iets voor haar. En zoiets komt in mij niet eens op... Zou dat soms iets met karakterverschillen te maken hebben, of zo...? Maar in elk geval, een ding weet ik zeker: Zoiets zegt ze echt nooit  meer...! En dat vind ik nou oprecht heel jammer...    

In de Nieuwjaarsdienst op 1 januari in de Oude Jeroenskerk in Noordwijk maakte Ad van Houwelingen een toespeling op ons vertrek van de volgende morgen. Hij zei in zijn overweging zoiets als:...ook gaan naar Bonaire is  moeten gaan door de woestijn... Daar moet ik deze dagen steeds maar aan terug denken.  In de woestijn is het overdag heet en 's nachts koud... 
Nou, zo gaat het met ons. Maar let wel: het is een reis door de woestijn. Het Beloofde Land ligt voor ons. En in de 5 weken die nog voor ons liggen hopen we daar toch nog echt stukjes van te zien.... 

GEVULD EI...


Het lijkt ons goed toch weer even van ons te laten horen, al is het provisorisch, want voorlopig zonder foto's en zo. We zitten midden in de nasleep van het gebeuren. 


Morgen naar het politiebureau voor de aangifte en het proces-verbaal. Verder de afwikkeling met de ING (de rekening is per ongeluk geblokkeerd in een poging het wachtwoord te veranderen...)Verder nieuwe kleren aanschaffen en een fotocamera.  Filmcamera laten we even zitten. En misschien kunnen we een Notebook of Laptop lenen. Want hier zijn ze helaas niet te krijgen met de kwaliteit, capaciteit en prijs  van die wij zijn  kwijtgeraakt.



Afgelopen nacht voor het eerst weer in de kamer geslapen die het centrum was van de inbraak.Was niet echt leuk.  


Maar toen ik vanmorgen voor de kerkdienst van 08.30 uur naar Rincon reed (ongeveer een half uur rijden) door de schitterende natuur met cabrito's (wilde geiten) en wilde ezels, kreeg ik gelukkig toch weer het positieve gevoel terug. Dat was zeker ook zo  in Kralendijk om 10.00 uur met Ronald en Roeland in de kerk.Hoe zal ik het uitdrukken, het smaakte mij en ook de mensen als een soort van gevuld ei, of zo.Hoe ik daar nou precies bijkom weet ik ook niet...


Aan het einde van de middag maakten Janke en ik een wandeling naar het centrum van Kralendijk en zagen de Maasdam vertrekken. Vanmorgen had ik al verschillende cruisers in en bij de kerk gesproken. Van oorsprong uit Nederland afkomstige Canadezen.


Er kwam toen we weer naar huis wilden lopen plotseling een enorme tropische bui opzetten.We moesten hals over kop een schuilplaats zoeken en stormden de porch (een soort van veranda) op van een particuliere woning. Daar was een feest gaande van een of ander oceanografisch instituut. Maar het regende zo, dat wij gewoon in dat gezelschap bleven. 


Op een gegeven moment hield een serveerster ons voor genode gasten en offreerde ons  een  heerlijk gevuld ei... 


Wij hebben genoten.


Een hartelijke groet van 
Janke & Broer.

De volgende morgen...


Samen een slechte en onrustige nacht gehad in een openstaand huis. Vanmorgen heb ik Janke naar Roeland gebracht, daar wordt vanmorgen een babyshower gehouden. Wij zouden samen in de bediening. We zouden een leuke fotoreportage maken... 


Maar ik zit nu in een huis vol chaos op de Technische Recherche te wachten. Van die chaos zou ik ook graag een opname laten zien. De TR zegt dat ze  aan het einde van de ochtend langs komen. 
Daarna komt er een bouwvakker de schade voorlopig herstellen. (Lees een stukje terug op deze Blog nog wel even hoe het gaat hier met afspraken...) En vervolgens moeten wij alles schoonmaken en opruimen. Gelukkig ben ik klaar voor zondag... 


Ik denk overigens dat ik het thema voor morgen nog  ga veranderen. Volgens mij staan er een paar  heel actuele regels in de Tien Geboden... 


De voorzitter van de Kerkenraad heeft ons een hotel aangeboden voor vannacht en eventueel per 1 februari een ander huis.Nou ja, we zien wel.  


Voorlopig is het ergste dat er zo ontzettend veel weg is. Soms nogal persoonlijke dingen. Maar Janke had gelukkig geen sieraden meegenomen. 


En zonde van de tijd, al die rompslomp en gedoe... 
en zo onhandig zonder spullen...


Toen we vannacht gingen slapen waren we allebei vooral ontzettend kwaad. En dat betekent wat: als Janke kwaad is. Ik denk dat ik op deze wereld zo'n beetje de enige ben die weet wat dat is... 


En Roeland: 'Bonaire bewijst zichzelf een hele slechte dienst....'  Ben ik het zeer mee eens. 


Ik hoop overigens en verwacht ook wel dat mijn/ons idealisme en vertrouwen weer terug komt. Dat zal  wel na een dag of wat. Maar het is wel even met de spullen helemaal verdwenen...


Natuurlijk zijn er veel ergere dingen en over een paar weken zal alle ongemak wel geleden zijn, dan hebben we alleen nog de mooie  verhalen, maar toch is dit nu even knap lastig. Ik hou op, want anders ga ik zeuren.  'Dat doe je allang ', zul je vermoed ik denken.


Te despues,
Broer. 


P.S. 
1. We kunnen niet eens zeggen: 
    'Gelukkig hebben we de foto's nog...'


2. Bedankt voor het lezen. 
    Dat helpt  mij in elk geval bij de verwerking. 

VOORLOPIGE RADIOSTILTE...

Een heel vervelend bericht. 

Gelukkig zijn wij allen goed gezond. 

Maar toen Janke en ik vrijdagavond na een heerlijke avond aan de Boulevard weer thuis kwamen bleek er bij ons te zijn ingebroken. Een kleine ramp. Ondanks zeer nauwkeurige voorzorgsmaatregelen, alles van waarde opgeborgen in de kluis en zo. Alle ramen en deuren goed op slot. 

Wij kwamen thuis: alles overhoop. De kluis was er met veel geweld en veel schade totaal uitgebroken.   Fotocamera,filmcamera, mijn Notebook met heel erg veel van allerlei gegevens, technische supplies, geïnstalleerde software en toch ook heel veel kleren  van mij: weg. Veel braakschade. Erg veel gedoe.Onveilig gevoel.

Politie is vanavond laat al al geweest. Roeland heeft ons geweldig geholpen. 

Ik maak dit bericht even op de PC van de kerk.  Het zal een tijdje duren voordat we weer van ons laten horen.Wij melden ons wel weer. 

We houden de moed er overigens wel  in... 

Hartelijke groet van Janke en Broer.

Minke helpt een handje...

....ook met verschonen....

EVEN EEN ZIJSPRONGETJE...


Als experiment even wat anders. Als het lukt ga ik ook wat  filmopnames van hier op de Blog plaatsen.


Je zou het toch bijna vergeten: Duco en Didi, Mare en Amaya zitten natuurlijk al maanden in Australië. Nou ja, Australië, volgens mij zijn ze aan de overtocht naar Antarctica of zo begonnen... 


Ayo,
Broer.

EERSTE  VOORSTELLEN...

Vanmorgen heb ik mijn z.g. URGENTIENOTA ingediend bij de Kerkenraad. Ik ben heel erg benieuwd naar de reactie. Op basis van de inhoud van de column van gisteren doe ik een aantal voorstellen om zo snel mogelijk tot integratie te komen van Bonairianen en de anderen in de kerk. En verder ook om de hier tijdelijk verblijvende Nederlanders Bijzonder Lid van de kerk te laten zijn, zolang ze hier zijn. Ze zouden gedurende de periode van hun verblijf hier een Vaste Vrijwillige Bijdrage in geld moeten leveren. Bovendien zouden ze in die periode  Bijzonder Ambtsdrager kunnen zijn of ander vrijwilligerswerk kunnen doen. Op de Gemeentevergadering van 29 januari a.s. kan men zich melden... Er moet n.l.  heel veel gebeuren aan de kerkelijke infrastructuur. Wat dat betreft is het net als met de wegen op het eiland. De eerste reactie uit de Kerkenraad is overigens positief....Nou de Nederlanders nog... 

HET MAKEN VAN EEN LITURGIE

Wat mij hier in mijn werk nogal zwaar valt is iets wat ik helemaal niet verwacht had. En dat is het elke week maken van een Orde van Dienst voor de komende zondag. Men kent hier een aantal liederen uit de oude Hervormde bundel die wij in de jaren 50 op de Lagere School gebruikten. Het Liedboek voor de Kerken is volledig onbekend. En de Geneefse Psalmen vindt men saai. 

Dus moet ik mij voor een kleiner deel verlaten op de Evangelische Liedbundel en Johannes de Heer  (wie mij kent weet wat ik daaraan beleef...) en voor een groot gedeelte op twee onvertaalde Papiamentse Liedbundels. Ik begrijp nauwelijks iets van wat er staat, maar moet wel kiezen. Gelukkig helpt Desiree, de preses van de Kerkenraad,mij vaak een handje.Maar het kost verhoudingsgewijs veel te veel tijd. Ook het ontwikkelen van een Nieuwe Bonairiaanse Liedbundel behoort tot de nieuw te creëren infrastructuur. 

LEUKE EIGENTIJDSE PLAATJES

Thuis heb ik op mijn PC een file met leuke eigentijdse illustraties voor de liturgie (Mille Images d' Evangile). Ik ben vergeten ze  op een USB stick mee te nemen. Nu moet ik de plaatjes om de liturgie mee te ondersteunen van Internet halen. Nou, van die plaatjes word je in de regel niet blij... Weet iemand een oplossing...? 

EN VERDER

Het was vandaag een prachtige dag. Vanmorgen waren Marloes.Minke en Noelle voor het eerste hier op de Kaya Proud op bezoek. Een feest. 

Noelle in haar tentje...

Zeg nou zelf....

Beppe Janke...

Aan het eind van de middag liepen Janke en ik naar het centrum, omdat wij van Roeland hadden door gekregen dat Yvo Opstelten daar in een hagelwit tropenkostuum rondliep. (Ik wil hem graag ontmoeten om eens met hem een wedstrijdje te doen wie het laagst kan...) Wij hebben hem niet gezien, maar op de pier bij Karel's (een begrip op Bonaire) ontmoetten wij wel onze neef Ronald, de zoon van Roel en Froukje uit Leeuwarden, die hier met een vriend een weekje aan het duiken is. Een hele leuke ontmoeting tegen de achtergrond van het vertrek van de Noorddam van de Holland America Line. 

                                                                                 Janke, Dave, Ronald...

DE ECHTE BONAIRIAAN...

Maxima Zorreguieta zei een aantal jaren geleden: De Nederlander bestaat niet. Haar opmerking deed in bepaalde kringen nogal wat stof opwaaien. Toch denk ik dat het inderdaad steeds moeliijker wordt om een nauwkerige beschrijving te geven van de Nederlander.Opvallend, wat betreft de Caribische Nederlander is het eender.

Bonaire heeft zo’n 16000 vaste inwoners. Van echt Bonairiaanse afkomst zijn dat er slechts 8000. De andere achtduizend zijn Bonairiaanse Chinezen, mensen die oospronkelijk uit Venezuela, Peru of uit een een ander Zuid -  Amerikaans land komen en de Curacaose Bonairianen. Bij die 16000 moet je dan vervolgens nog enige duizenden Nederlandse expats, pensionados, ambtenaren,onderwijsmensen of anderszins hier niet langer dan een beperkt aantal jaren verblijvende mensen optellen. En dan daarbovenop nog de de toeristen.

Heel strikt genomen zijn er dus maar 8000 echte Bonairianen op een totaal van zo’n 20.000  mensen. Het is hier echt multi – culti. Misschien minder dan in Rotterdam - Zuid, maar meer dan gemiddeld in Nederland. Gebleekte Geert zou het hier niet echt naar de zin hebben...

Toch heeft die groep van 8000 authentieke Bonairianen wel iets met Gebleekte Geert gemeen. Sommige van hen beschouwen zich als de enige echte Bonairianen en hebben niet te veel met de anderen. Een beetje vreemd is dat wel, want de economie wordt hier minstens zozeer juist door die anderen draaiend gehouden. En als Bonaire sociaal en economisch wil groeien, dan zullen die verschillende ethnische minderheden echt moeten gaan samenwerken, met elkaar integreren en samen de nieuwe Bonairiaan gestalte geven... Dat geldt voor de Bonairiaanse samenleving als geheel en dat geldt ook voor de kerk waarmee ik vooral te maken heb.

De echte Bonairiaan bestaat denk ik niet. Althans, nog niet. Maar als de oorspronkelijke Bonairiaan ophoudt de anderen ervan de schuld te geven  dat alles zo duur wordt, als hij zelf initiatief gaat nemen en de samenwerking met de anderen gaat zoeken, dan zit er m.i. wel een nieuwe Bonairiaan aan te komen. Welnu, dat is voor mij nou de Bonairiaan... En door blij met elkaar te zijn, te integreren, elkaar aan te vullen kan dit eiland echt een flamingo-roze toekomst tegemoet gaan... En o.a. daarvoor werk ik mij hier met vele anderen in het zweet. Zou Geert ook eens moeten doen... 

Wat zou het bijzonder zijn als het kleinschalige Caribisch Nederland een voorbeeld zou kunnen worden voor het grootschaliger Europese Nederland. De haren zouden Gebleekte Geert ten berge rijzen...    

Ayo, i te despues.

Broer.

P.S.

Ik merk dat de dengue-mug op Bonaire in Nederland een item is in het nieuws.  Wees gerust. We hebben hier nog nooit een dengue-mug gezien, laat staan dat we gestoken zijn.

De kerstboomverbranding door de jeugdclubs op zaterdagavond 14 januari 2012
ergens tussen Playa en Rincon

Kerkdienst in Rincon 15 januari 2012, 08.30 uur

ZO KAN HET OOK...

Het kost ons in de Oude Jeroen in Noordwijk soms nogal wat moeite om nieuwe Ouderlingen en Diakenen te vinden. Op Bonaire is dat overigens niet veel anders.Toch dacht ik vanmorgen even dat ze hier op dit punt het ei van Columbus hadden gevonden.Ik had van vanmorgen al om 8.30 uur een dienst in Rincon, in de binnenlanden van Bonaire. Zoals gebruikelijk komen er op dat tijdstip nog niet zo veel mensen. We waren met een stuk of 15...! Dat geeft  op zich al een heel bijzondere sfeer. Echter, toen het in de laatste tien minuten van de dienst aan de collecte toe was, kwam er ineens een jongeman met een geel en groen gestreept T-shirt ( zie de foto) uit het dorp de kerk binnenlopen. Hij wachtte even tot het juiste moment. Pakte toen de collectezakken en begon te collecteren. Zodra de klus geklaard was verdween hij weer - voor de afsluiting van de viering -  het dorp in...Ik heb gedacht: kijk, als wij onze diakenen ook dat privilege eens zouden geven, er zou een wachtlijst ontstaan... 

De handige Diaken van Rincon....

De viering in Kralendijk om 10.00 uur

HUMOR

In de beide diensten van vanmorgen (8.30 uur Rincon en 10.00 uur Kralendijk) kwam Johannes 2 (Water in wijn veranderd...) aan de orde. De kerk in Kralendijk was tot de laatste plaats bezet. Voor 95% Nederlanders. Hoe ik mijn best ook deed, het water in mijn glas bleef water...

We stonden o.a. stil bij de humor in dit verhaal. Dat uitgerekend water   - het symbool in de Bijbel voor het menselijk tekort en de ellendige diepte waarin een mens verloren kan raken - door Jezus in wijn wordt veranderd.Wijn als teken van vreugde en vrolijkheid...Door wat hij aan Jezus heeft beleefd, leert Johannes ons op een nieuwe manier naar alles wat ons overkomt in ons leven en wat er gebeurt in de wereld te kijken. Met humor. Echte humor is geen lichtzinnige oppervlakkigheid. Echte humor is altijd een lach en een traan. Humor is verdriet, maar je hebt het verwerkt. Humor is pijn, maar je hebt je ermee verstaan. De pijn blijft, maar toch je hebt het overwonnen. Er is eigenlijk nog steeds wel reden om te huilen, maar je kunt nu tegelijk lachen. Humor is dat water wijn kan worden. Je weet maar al te zeer van het water in je leven. Maar door dit evangelie weet je dat water wijn kan worden. En zo overwin je je verdriet. En je kunt met nieuwe moed verder ...    

Napraten op het Wilhelminaplein....

                                          ...met o.a. Cor en Anneke van der Spek 

                uit Broek op Langedijk....